Troost. 

Troost zou ik je zo graag willen geven,
want jij loopt met een groot verdriet
en daarmee moet je verder leven.
Ik wil zo graag, maar woorden vind ik niet.

Ik zou zo graag iets willen zeggen
aan dit hart, verscheurd van pijn,
maar het is niet uit te leggen.
Hier past alleen nog maar om stil te zijn.

Woorden om te troosten heb ik niet,
maar ik wil luist 'ren naar wat jij vertelt.
Over je pijn, over je verdriet,
over alles wat je kwelt.

 Ik wil mijn armen om je schouders leggen
om jou te steunen in je groot verdriet.
Dit is meer dan woorden kunnen zeggen,
want begrijpen, nee, dat doe ik niet.

 Maar er is één die jou wel kan verstaan
Aan Hem mag jij je leven toevertrouwen.
En welke weg je nog moet gaan,
De keus voor Hem zal je nooit berouwen.

Tiny

digital-art